Πώς θα τον προστατεύσεις από τη σκνίπα που μεταφέρει τη λεϊσμανίαση.
Τσιμπούρια, ψύλλοι, κάμπιες συγκαταλέγονται στους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία του σκύλου σου, που κάνουν την εμφάνισή τους κυρίως με την άνοδο της θερμοκρασίας. Δυστυχώς για σένα και για τους απανταχού σκυλογονείς, υπάρχει άλλη μία απειλή που κυριολεκτικά πλανάται στον αέρα το καλοκαίρι και είναι η σκνίπα.
Η μολυσμένη σκνίπα συγκεκριμένα, που αν τσιμπήσει το σκύλο σου μπορεί να του μεταφέρει το παράσιτο της λεϊσμανίασης ή καλαζάρ. Η ασθένεια ευδοκιμεί σε περιοχές με ζέστη και υγρασία, κάτι που κάνει την Ελλάδα ιδανικό πεδίο δράσης της.
Συνήθως η σκνίπα τσιμπά ένα μολυσμένο ζώο και γίνεται η ίδια φορέας της ασθένειας με αποτέλεσμα όποιο ζώο τσιμπήσει μετά να μολύνεται με τη νόσο. Χωρίς τη μεσολάβηση της σκνίπας, η μετάδοση από ζώο σε ζώο ή από ζώο σε άνθρωπο είναι σπανιότατη έως αδύνατη.
Ο σκύλος μπορεί να μολυνθεί αλλά να παραμείνει φορέας για μεγάλο διάστημα, χωρίς δηλαδή να νοσήσει, μέχρις ότου βρεθεί ο οργανισμός του σε αδυναμία, οπότε κάνουν την εμφάνισή τους τα συνήθη συμπτώματα της λεϊσμανίασης που είναι:
- απώλεια βάρους
- απώλεια ενέργειας και εύκολη κόπωση
- δερματικές αλλοιώσεις στα αυτιά και τα βλέφαρα
- πιτυρίαση και κακή ποιότητα τριχώματος
- μακραίνουν και κυρτώνουν τα νύχια
- επίμονες εκκρίσεις από μάτια και μύτη
- επίμονος βήχας.
Αν ο σκύλος μείνει πολύ καιρό χωρίς να λάβει καμία θεραπεία, το καλαζάρ προσβάλλει τα νεφρά του και το ήπαρ με αποτέλεσμα να έχει αιμορραγίες και διάρροιες που μπορεί να αποβούν μοιραίες για το 80-90% των περιπτώσεων.
Τι να κάνεις για να τον προστατεύσεις
Η πρόληψη είναι η καλύτερη προστασία. Μην αμελείς την εντομοαπωθητική αμπούλα μία φορά το μήνα και το αντίστοιχο κολάρο. Βάλε το σκύλο σου μέσα για να κοιμάται τα βράδια. Απόφυγε όσο γίνεται τις βόλτες τις βραδινές ώρες που η σκνίπα είναι πιο ενεργή. Συμβουλέψου το γιατρό του για το εμβόλιο κατά του Καλαζάρ που κυκλοφόρησε πριν μερικά χρόνια.
Να ξέρεις ότι η καλύτερη διάγνωση για το αν έχει μολυνθεί ο σκύλος με Καλαζάρ είναι με αιματολογικές εξετάσεις, τις οποίες οι κτηνίατροι συμβουλεύουν να γίνονται δύο φορές το χρόνο προληπτικά (Μάιο και τέλος καλοκαιριού, δηλαδή Σεπτέμβριο), προκειμένου να διαπιστωθεί έγκαιρα αν υπάρχει η νόσος, ακόμα και να δεν έχει συμπτώματα, και να χορηγηθεί άμεσα θεραπεία. Αν παρατηρήσεις κάποια από τα συμπτώματα νωρίτερα, επισκέψου άμεσα τον γιατρό του για να κάνεις άμεσα τις σχετικές εξετάσεις.
Εκείνος θα ρυθμίσει τη διάρκεια και το είδος της θεραπείας, ανάλογα με το δείκτη αντισωμάτων του σκύλου, ενώ πρέπει να γνωρίζεις ότι συνήθως η θεραπεία δεν εξαφανίζει πλήρως τα παράσιτα από το σώμα του σκύλου σου, αλλά απλά τα καταστέλλει και τα περιορίζει. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν η θεραπεία του είναι επιτυχημένη, το γεγονός ότι μολύνθηκε μία φορά, τον καθιστά πιο επιρρεπή στο να υποτροπιάσει ή να νοσήσει ξανά. Για αυτό, αν νοσήσει μία φορά, είναι καλό να επαναλαμβάνεις τακτικά τον αιματολογικό έλεγχο, τουλάχιστον μία φορά το εξάμηνο.
