Πώς να μειώσετε εύκολα και αποτελεσματικά τα επίπεδα στρες του σκύλου σας
Είναι η κατάθλιψη σκύλων πραγματική; Αν ο σκύλος σας έχει χάσει την όρεξη του για φαγητό, δεν έχει διάθεση για παιχνίδι, δεν κουνάει την ουρά του για να πάει βόλτα και γενικώς δεν σας εκφράζει τη χαρά του για τίποτα, τότε όντως είναι πολύ πιθανό να υποφέρει από κατάθλιψη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 όταν ο Nicholas Dodman από τη Σχολή Κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο Tufts στεκόταν δίπλα σε έναν συνάδελφο κοιτάζοντας έναν σκύλο που είχε εισαχθεί στην Κλινική Συμπεριφοράς των Ζώων. Το σκυλί εμφάνιζε συμπτώματα παρόμοια με τα παραπάνω. Εκτιμώντας τα όσα γνώριζε για τα συμπτώματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ο δρ. Dodman κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σκυλί που εξέταζε εκείνη την ημέρα υπέφερε από άγχος και κατάθλιψη. Για έναν άνθρωπο με αυτά τα συμπτώματα, η διάγνωση θα ήταν κλινική κατάθλιψη και έτσι του φάνηκε ότι ήταν και μια λογική διάγνωση που πρότεινε και για το σκύλο.
Ο δρ. Dodman εξήγησε ότι ο εγκέφαλος του σκύλου είναι δομικά παρόμοιος με εκείνον ενός ανθρώπου. Η βιοχημεία του νευρικού συστήματος ενός σκύλου λειτουργεί ακριβώς όπως και στον άνθρωπο. Γνωρίζουμε τώρα ότι το στρες και η κατάθλιψη στον άνθρωπο συνοδεύεται από χημικές και ορμονικές αλλαγές. Κάπως έτσι τόλμησε για πρώτη φορά να δώσει αντικαταθλιπτικό φάρμακο σε σκύλο προκειμένου να μελετήσει τι θα συνέβαινε.
Αυτό που συνέβη γράφτηκε στο ιστορικό κάθως που η συμπεριφορά του σκύλου βελτιώθηκε σημαντικά και από τότε οι κτηνίατροι και οι όσοι μελετούν τη συμπεριφορά των ζώων έχουν αρχίσει να δέχονται το γεγονός ότι τα σκυλιά, όπως οι άνθρωποι, μπορούν να υποφέρουν από τις ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις του στρες.
Οι καταστολείς επηρεάζονται από ποικίλους διαφορετικούς τύπους, αλλά ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες είναι πόσο καιρό εκδηλώνεται το άγχος. Μερικοί παράγοντες άγχους μπορεί να είναι σοβαροί, αλλά με μικρή διάρκεια, ενώ άλλοι μπορεί να είναι μακροπρόθεσμοι. Οι μακροχρόνιοι παράγοντες άγχους είναι οι πιο επικίνδυνοι, δεδομένου ότι η ψυχολογική έρευνα έχει δείξει ότι αυτοί μπορούν να προκαλέσουν μια ποικιλία από σωματικά και διανοητικά προβλήματα. Έτσι, τα άτομα που βρίσκονται υπό συνεχιζόμενο στρες είναι πιο πιθανό να έχουν καρδιαγγειακές και ανοσοποιητικές δυσκολίες, και είναι επίσης περισσότερο ικανά να υποφέρουν από κατάθλιψη και άλλα ψυχολογικά προβλήματα. Το ίδιο ισχύει και για τους σκύλους.
Όταν οι ερευνητές συμπεριφοράς έδειξαν ενδιαφέρον για τη μελέτη του στρες στα σκυλιά αντιμετώπισαν κάποια προβλήματα. Τα σκυλιά δεν είναι λεκτικά, έτσι δεν μπορούν να μας πουν πότε αισθάνονται ένταση και αγωνία. Αυτό σήμαινε ότι οι ερευνητές έπρεπε να βασίζονται σε ορατά σημάδια και σήματα από το σκυλί.
Η ανακάλυψη για τη μελέτη του άγχους του σκύλου ήρθε όταν οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι τα σκυλιά με άγχος εκκρίνουν τις ίδιες ορμόνες με τον άνθρωπο. Ο κρίσιμος δείκτης για το άγχος είναι η ποσότητα της κορτιζόλης που απελευθερώνεται στο αίμα, καθώς αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανταπόκριση του σώματος σε διαφορετικά είδη στρες. Στους σκύλους, για παράδειγμα, ένα αυξημένο επίπεδο κορτιζόλης μπορεί να υποδεικνύει μια απότομη αύξηση της πίεσης από ένα ξαφνικό τρομακτικό ερέθισμα. Για τους ερευνητές, η συγκέντρωση της κορτιζόλης είναι ένα θαυμάσιο εργαλείο δεδομένου ότι είναι δυνατόν να προσδιοριστεί σε πραγματικό χρόνο η ένταση που το σκυλί αισθάνεται λαμβάνοντας δείγματα αίματος ή πιο πρόσφατα με απλή λήψη δειγμάτων σάλιου (διαδικασία που δεν ανεβάζει το επίπεδο του στρες όπως μια πιθανή αιμοληψία).
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει πολλές περισσότερες μελέτες, μερικές από τις οποίες παρουσιάζουν πολύπλοκα και δύσκολα ερμηνευτικά συμπεράσματα. Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό εύρημα έδειξε ότι τα σκυλιά που έχουν θετικές ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις είναι πολύ λιγότερο πιθανό να βιώσουν χρόνιες αντιδράσεις στρες που εντείνονται με την πάροδο του χρόνου.
Ανακάλυψαν ότι χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης βρέθηκαν σε σκυλιά που ανήκουν σε ανθρώπους που συμφώνησαν με τη δήλωση ότι ο σκοπός του σκύλου είναι απλά να έχει έναν ωραίο σύντροφο.
Σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, που υποδεικνύουν χαμηλότερα μακροπρόθεσμα επίπεδα στρες, εντοπίστηκαν στα σκυλιά των οποίων οι ιδιοκτήτες έπαιζαν συχνά μαζί τους. Θα μπορούσε κανείς να αναμείνει ότι, καθώς οι περισσότερες δραστηριότητες παιχνιδιού συνεπάγονται πολλές κινήσεις από την πλευρά του σκύλου, μια τέτοια δραστηριότητα μόνη της μπορεί να έχει προκαλέσει αντιδράσεις κορτιζόλης. Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι παιχνιδιάρικες αλληλεπιδράσεις μεταξύ του σκύλου και του ιδιοκτήτη χρησιμεύουν ως το καλύτερο προληπτικό μέτρο ή μέσο θεραπείας έναντι του στρες στους τετράποδους φίλους τους
Τέλος, επιβεβαιώνοντας πολλές προηγούμενες αναφορές, οι οποίες έχουν ήδη δείξει ότι η χρήση ανταμοιβών κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης έχουν πιο ευεργετική επίδραση στους σκύλους απ 'ό, τι η εφαρμογή βίας ή πειθαρχίας, η πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης σε σκύλους οι ιδιοκτήτες των οποίων αναφέρουν ότι επιβραβεύουν συνήθως τον σκύλο ή του δίνουν την ευκαιρία να παίξουν με ένα παιχνίδι όταν το σκυλί συμπεριφέρεται σωστά.
Τα καλά νέα αυτής της μελέτης είναι ότι η μείωση των διατηρούμενων επιπέδων στρες ενός σκύλου μπορεί να επιτευχθεί φροντίζοντας απλώς να παίζουν και να κινούνται αρκετά μέσα στη μέρα τους. Ποιος θα είχε σκεφτεί ότι το να του πετάμε πολλές φορές το μπαλάκι για να μας το φέρει πάλι πίσω ή το να παίζουμε μαζί ένα παιχνίδι τραβήγματος θα είχε τέτοιο αντικαταθλιπτικό αποτέλεσμα που φαίνεται μάλιστα να διαρκεί και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και εξίσου σημαντικό όταν φροντίζουμε για την ψυχική υγεία του σκύλου μας σημαίνει ότι φροντίζουμε και για τη δική μας!
