Είναι σαν να έχει χάσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο.
Η απώλεια ενός αγαπημένου πλάσματος, είτε πρόκειται για άνθρωπο είτε για ζώο, αφήνει ένα κενό στην καρδιά μας που φαίνεται ότι δεν θα επουλωθεί ποτέ. Η αλήθεια είναι ότι κάθε γατάκι είναι αναντικατάστατο, όμως σταδιακά συνηθίζουμε να ζούμε χωρίς αυτό. Σε αυτή τη διαδικασία ανάρρωσης μπορεί να μας βοηθήσει και ένας καλός φίλος. Με ποιον τρόπο μπορούμε να γίνουμε εμείς αυτός ο φίλος, για κάποιον που πενθεί για το κατοικίδιό του;
Του επιτρέπουμε να πενθήσει όπως το νιώθει: Για κάποιους το πένθος διαρκεί λιγότερο, ενώ για άλλους παρατείνεται για πολύ καιρό. Μην εκπλαγείς αν ο φίλος σου βιώσει, πέρα από θλίψη, θυμό, ακόμα και καταθλιπτικά συμπτώματα. Απλά φρόντισε να είσαι εκεί, δίνοντάς του την ευκαιρία να σου μιλήσει για τα συναισθήματά του αν νιώθει αυτή την ανάγκη.
Δεν του λέμε ποτέ «ήρθε η στιγμή να προχωρήσεις» ή «πάρε μια άλλη γάτα»: Το μόνο που κάνουν τέτοιες φράσεις είναι να υποτιμούν τη σχέση του φίλου σου με το κατοικίδιο ζώο του. Μπορείς να του πεις, αντιθέτως: «Είμαι εδώ για σένα. Το ξέρω πως ό,τι κι αν σου πω δεν θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, αλλά να ξέρεις πως μπορείς να μου ζητήσεις ό,τι χρειαστείς».
Του τηλεφωνούμε για τα συλλυπητήρια: Δυστυχώς, όταν χάνουμε ένα ζώο συνήθως δεν παίρνουμε πολλά μηνύματα συμπαράστασης, γιατί όσοι δεν είχαν ποτέ κατοικίδιο δεν μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος αυτής της απώλειας. Ίσως ακούσουμε ακόμα και ατάκες του τύπου «πώς κάνεις έτσι για μια γάτα…». Γι’ αυτό, μη διστάσεις να κάνεις τη διαφορά τηλεφωνώντας στο φίλο σου μόλις μάθεις για το θάνατο του αγαπημένου του ζώου.
Του προτείνουμε να δημιουργήσει ένα ενθύμιο για τη γάτα του: Μπορεί, για παράδειγμα, να εκτυπώσει και να κορνιζάρει κάποια φωτογραφία της ή να δημιουργήσει ένα φωτογραφικό άλμπουμ αφιερωμένο σε εκείνη. Με αυτό τον τρόπο τιμά τη μνήμη της. Επιπλέον, τέτοιες δημιουργικές δραστηριότητες λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά. Μπορούμε μάλιστα και να προσφερθούμε να τον βοηθήσουμε να φτιάξει π.χ. αυτό το άλμπουμ.
Τον ρωτάμε αν χρειάζεται κάποια πρακτική βοήθεια: Ίσως ο φίλος μας δεν είναι σε θέση ακόμα να διαχειριστεί τα παιχνίδια και τις τροφές της γατούλας που έχασε. Προσφερόμαστε να τον βοηθήσουμε, για παράδειγμα χαρίζοντάς τα σε ένα καταφύγιο ζώων, ώστε να δώσουν χαρά και σε άλλα ζώα.
Τον προτρέπουμε να αναζητήσει στήριξη και στο διαδίκτυο: Με μια ανάρτηση στο Facebook, για παράδειγμα, σίγουρα θα λάβει πολλά μηνύματα συμπαράστασης από άλλους φιλόζωους. Μπορούμε επίσης να τον κατευθύνουμε σε συνδέσμους όπως αυτός της Φιλοζωικής Εταιρείας, με συμβουλές αντιμετώπισης του πένθους για ένα κατοικίδιο.
Παρακολουθούμε στενά τη συμπεριφορά του την περίοδο του πένθους: Ιδιαίτερα πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι, που είχαν τη γατούλα τους ως τη μεγαλύτερη παρηγοριά τους, είναι πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη μετά το θάνατο του ζώου. Γι’ αυτό προσπαθούμε να έρθουμε πιο κοντά τους στη διάρκεια της δύσκολης περιόδου, τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθούμε ότι έχουν αρχίσει να συνέρχονται.
